اثربخشی گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بر علایم بی خوابی دانشجویان

چکیده زمینه و هدف: بی خوابی با مشکلات قابل ملاحظه ای در کارکرد تحصیلی، شغلی، اجتماعی و خانوادگی مرتبط است. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بر علایم بی خوابی دانشجویان بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 24 نفر از دانشجویان که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(12 نفر) و کنترل(12 نفر) وارد شدند. اعضای گروه آزمایش در هشت جلسه گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بی خوابی شرکت کردند، در حالی که اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ و شاخص شدت بی خوابی بود که شرکت کنندگان هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون آن ها را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس، تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که اجرای گروه درمانی شناختی ـ رفتاری منجر به بهبود علایم بی خوابی و کاهش شدت بی خوابی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد(05/0p<). نتیجه گیری: درمان شناختی ـ رفتاری به شیوه ی گروهی بر علایم بی خوابی دانشجویان اثربخش است.